Wij, Rob en Elze, woonachtig in Dalfsen, zijn beiden de zeventig

gepasseerd en behoren tot de categorie mensen, die al carrière

heeft gemaakt. Je kunt ook zeggen, dat we behoren tot de

categorie, die tevreden is met wat ze heeft bereikt. We hechten

steeds meer waarde aan ‘vrije tijd’ en hebben er geen enkele

moeite mee om die in te vullen. Dat doen we inmiddels al zo’n 33

jaar o.a. met een camper. Zeven keer hebben we er een

gehuurd voor onze jaarlijkse vakantie van drie weken en sinds april 2000 hebben we er zelf een. Een

Hymer B 574 waarvan elders op onze website te vinden is hoe deze keus tot stand is gekomen. Als het

even kan pakken we onze camper en trekken we er op uit. Na 17 jaar hebben we in 2017 besloten om onze

oude trouwe camper in te ruilen voor een Hymer T 568 SL.

Wij gebruiken een camper waar die voor bedoeld is: nooit langer dan één, twee of drie dagen op dezelfde

plek en altijd voldoende proviand aan boord. De ene keer staan we op een camping, de andere keer

overnachten we in de vrije natuur of maken we gebruik van een GOP. Dat is, zoals de meeste camperaars

zullen weten, een speciale plaats voor campers om te overnachten, vaak met een sanizuil, waarvan er

gelukkig steeds meer verschijnen. Voor weinig geld kun je water tanken, de toilet en de vuilwater tank legen

en beschik je over elektriciteit.

Toen we beiden nog een full-time baan hadden (en dus maar drie weken vakantie) reden we meestal rond

de 200 km gemiddeld per dag. Dat is betrekkelijk weinig, waardoor we onderweg erg veel konden bekijken

en konden ontspannen. We hadden de gewoonte om een vakantiereis uitgebreid voor te bereiden, zodat

we niet ‘doelloos’ rondreden. Daarbij planden we altijd op ongeveer 2/3 van de te rijden afstand een extra

lus in de route. Lagen we op schema, dan pakten we de lange route, kwamen we tijd te kort, dan sloegen

we die lus over. Want het is altijd mogelijk dat we van de route afwijken omdat we door de plaatselijke

bevolking geattendeerd worden op mooie plekjes of bezienswaardigheden die ons niet bekend zijn.

Nu ligt het allemaal iets anders. Omdat we veel meer vrije tijd hebben gaan we meestal 6 tot 8 weken weg

en blijven we soms wel een week op één en dezelfde plek staan. De “druk” om verder te moeten is er nu af.

Souvenirs kopen we nooit. Onze foto’s zijn onze herinneringen. En daar maken we er altijd genoeg van.

Vandaar dat er veel in onze reisverslagen terug te vinden zijn.