Teksten en fotografie Rob Klute © Elze Klute 2001-2022
2022
Het geluid van jankende motoren dat vanaf de
camping niet te horen is komt dichterbij als we
naar het circuit van Spa-Francorchamps fietsen.
Motoren racen op hetzelfde parcours als dat van
de Formule 1.
Er is een karting baan op het binnenterrein
waar we een poosje kijken, misschien wel
naar de opvolger van Max Verstappen.
Bij Stavelot ligt de steile Col de Stockeu. Deze maakt
deel uit van de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik
en is zeer populair bij wielrenners. Halverwege deze
klim komen recreatieve renners graag even op adem
bij het standbeeld van de Belgische wielerlegende
Eddy Merckx, waarop zijn belangrijkste overwinningen
staan.
Stavelot, bekend van de overblijfselen van de abdij uit
651, is een gezellig stadje met kasseien als
bestrating. De archeologische restanten en de
romaanse toren zijn nog bewaard gebleven. Naast de
drie musea in de abdij is er ook een kunstgalerij waar
gekende hedendaagse kunstwerken te zien zijn.
Lang geleden waren we in Coo om daar de watervallen te
bekijken. Deze zijn nog hetzelfde maar de omgeving is in
de loop der jaren behoorlijk commercieel geworden door
o.a. de aanwezigheid van het attractiepark Plopsa Coo
dat jaarlijks 300.000 bezoekers trekt.
De legende van Vielsalm is er een die draait om de heksen. Jongeren uit het dorp plukten jaarlijks
bosbessen maar vonden na een strenge winter niets. Ze kruisten het pad van de oude vrouw Gustine
Maka, die verdacht werd van hekserij. Zij had wel een mandje vol bessen. Zij nodigde de jongeren uit “tcha
tcha”, moes van bosbessen te komen eten. Dat deden ze en veranderden allemaal in heksen ofwel
Macrallen. Tot op de dag van vandaag duiken ze elke Macrallensabbat, het traditionele volksfeest, weer op.
In het Maison du Pays de Salm is naast de geschiedenis en de geologie van de streek een interactief
parcours uitgezet waardoor het ook voor kinderen leuk is om te bezoeken.
Afbeeldingen van heksen kom je ook overal tegen.
Vroeger waren er geen koelkasten maar had men ijskelders. Een mooi voorbeeld hiervan staat in
Vielsalm. In dergelijke kelders werden ’s winters uit een nabij gelegen meer ijsblokken gehakt en
opgeslagen in een grote geïsoleerde kuip. Het ijs was bestemd om het kasteel van Hermanmont te
bevoorraden. Later werd er een torentje met een trap en klokkentoren aangebouwd.
De geologische rijkdommen van de streek rond Vielsalm zoals
coticule en leisteen zijn uniek voor de hele wereld. Coticule, een
slijpsteen voor scheermessen is een vaalgeel gesteente en
ongekend hard vanwege de granaatkorrels. Vanaf de camperplaats
fietsen we over een pad langs de spoorlijn naar Salmchâteau waar
een klein museum geheel gewijd is aan deze steensoort en te zien
is hoe deze gedolven en bewerkt werd. De aders in de stukken
gesteente zijn goed te zien. Het museum ligt verscholen in het bos
en is met de camper moeilijk bereikbaar
De Ëglise Saint-Pierre de Beho is een bijzonder kerkje. Al het
meubilair in de kerk is tussen 1713 - 1724 door Jean Georges
Scholtus van Bastenaken gesneden uit eikenhout. De toren trekt
de aandacht door haar unieke vorm en dateert uit het jaar 1100.
We gaan op bronnentocht want daar draait
het in Spa allemaal om. Vanaf de Peter de
Grote bron wandelen we naar de Sourche de
Tonnelet, een hele tour omdat we ons aardig
hebben vergist in de afstand. We drinken
maar heel weinig van dit water want de
smaak is bijzonder bitter door het
zwavelgehalte. De bron uit de 17e eeuw
kreeg die naam omdat het oorspronkelijke
water werd opgevangen in een klein vat.
De camper brengt ons vervolgens
naar de bron Géronstère, volgens
ons verreweg de mooiste.